วันที่นั่งเขียนบล็อคอยู่นี้ เกิดอุทกภัยครั้งใหญ่สำหรับคนไทยเกือบทุกพื้นที่ โดยเฉพาะภาคกลางกับภาคอีสาน เมื่อคืนก็เกิดขึ้นที่ภาคใต้อีก หลายคนได้รับความทุกข์กับเหตุการณ์ครั้งนี้ ผมได้แต่ติดตามข่าวด้วยความเป็นห่วง บ้านเรานี่ก็แปลกดียามหน้าแล้งก็ขาดน้ำจนไม่เหลือติดเขื่อน ยามหน้าฝนน้ำก็มากเกินจนล้นเขื่อนต้องระบายออก ผมไม่รู้ว่าทำไมเรายังจัดการกับเรื่องนี้ไม่ได้เสียที สงสารชาวบ้านที่น้ำท่วมที่นา ในยามนี้ที่มีแต่ความทุกข์ถาโถมสู่ต่างจังหวัดก็จะเห็นน้ำใจคนไทยด้วยกันจากพื้นที่อื่นๆเข้าช่วยเหลือกันเสมอ อย่างน้อยก็แสดงให้เห็นว่าในสังคมยังมีคนคิดดีทำดีอยู่ปะปนกัน ไม่มีใครดี 100% และไม่มีใครเลวจน 100% หรอก วันหนึ่งๆถ้าซอยชีวิตออกเป็นช่วงสั้นจะห็นว่าเราทุกคนล้วนคิดดี(กุศล)คิดเลว(อกุศล)สลับกันไปทั้งวัน ผมเคยอ่านหนังสือธรรมะเล่มหนึ่ง ท่านเปรียบการทำอกุศลของคนเราวันหนึ่งๆเหมือนการเติมน้ำเกลือลงในแก้วน้ำ ถ้าวันหนึ่งเราทำอกุศลมากก็น้ำในแก้วก็จะเค็มจนดื่มไม่ได้ แต่ถ้าวันหนึ่งเราทำกุศลบ้างก็เปรียบเสมือนการเติมน้ำเปล่าลงไป เราไม่สามารถทำให้น้ำในแก้วเป็นน้ำเปล่าได้แต่ เราสามารถทำให้น้ำในแก้วเค็มน้อยลง...ในยามที่บ้านเรามีน้ำมาก(เกินไป) เราควรหมั่นเติมน้ำเปล่าให้กับชีวิตของเราบ้าง น้ำท่วมได้ก็ลดได้ครับ..มีสติไว้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น